Ważny wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wyrokiem z 14 lipca 2020 roku – sygn. akt III AUa 937/19 /informowaliśmy o tym w infotece nr 37 z 24 sierpnia 2020 roku – https://www.seirp.pl/infoteka-37/ oddalił apelację ZER MSWiA i utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie z 8 października 2019 roku, sygn. akt IV U 1319/19. Warto zapoznać się z tymi wyrokami. Są niezwykle ważne w walce z ustawą represyjną. Tu zacytujemy fragment uzasadnienia z wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie: „…Sąd Okręgowy jedynie zasygnalizuje istotne wątpliwości co do użytego określenia „służba na rzecz totalitarnego państwa” . Użycie takiego określenia wobec wszystkich jego adresatów kreuje ich jako osoby służące władzy komunistycznej, dążącej do absolutnego podporządkowania sobie obywateli i wszystkich sfer ich życia, uznając ich za osobowy substrat aparatu bezpieczeństwa tj. państwa reżimowego czy policji politycznej. Ustawa nie precyzując stanowisk w aparacie bezpieczeństwa dotyczy więc także osób, których funkcja czy praca nie miały charakteru operacyjnego, lecz pomocniczy, niezwiązany z głównymi funkcjami resortu. W przypadku wnioskodawcy zakwalifikowano jego służbę w Wydziale Łączności WUSW w K. jako służbę na rzecz totalitarnego państwa tylko dlatego, że jego stanowisko było usytuowane w tym wydziale z pominięciem, że art. 13 b ust.5 pkt d, który określa, iż za osobę wykonującą pracę na rzecz państwa totalitarnego „uznaje się osoby wykonujące czynności operacyjno-techniczne niezbędne w działalności Służby Bezpieczeństwa – Zarząd Łączności, od dnia 1 stycznia 1984 r.” Tymczasem z analizy dokumentów z akt osobowych wnioskodawcy wyłania się wyłącznie pomocniczy, czysto techniczny charakter wykonywanej przez niego pracy i nie zostało wykazane w żaden sposób aby wykonywał on „czynności operacyjno – techniczne”.

Tu musimy dodać, że Zbigniew Drozd uprawnienia emerytalne nabył w wolnej Polsce, w 2014 roku, po czterech latach służby w Milicji Obywatelskiej i ponad 23 latach w Policji i Agencji Bezpieczeństwa Publicznego. Zestawienie tych faktów pokazuje ile są warte deklaracje polityków partii rządzącej zapewniających, że ustawa nie dotyczy milicjantów i policjantów.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie przywołuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2007 r., sygn. K 2/07 (OTK ZU nr 5/A/2007, poz. 48), który wskazał że: „Środki demontażu dziedzictwa po byłych totalitarnych ustrojach komunistycznych dają się pogodzić z ideą demokratycznego państwa prawa tylko wtedy, gdy – pozostając w zgodzie z wymaganiami państwa opartego na rządach prawa – będą skierowane przeciwko niebezpieczeństwom grożącym podstawowym prawom człowieka oraz procesowi demokratyzacji. (…) Likwidując spuściznę po totalitarnych systemach komunistycznych, demokratyczne państwo oparte na rządach prawa musi stosować środki formalnoprawne takiego państwa. Nie może ono jednak i nie powinno zaspokajać żądzy zemsty, zamiast służyć sprawiedliwości. Musi natomiast respektować takie prawa człowieka i podstawowe swobody, jak prawo do należytego procesu, prawo do wysłuchania czy prawo do obrony, oraz stosować je także wobec tych osób, które same ich nie stosowały, gdy były u władzy”.

Stwierdza również, że: „Wnioskodawcy obniżono świadczenia z odwołaniem się do konieczności ograniczenia przywilejów emerytalnych i rentowych związanych z pracą w aparacie bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a nastąpiło to w 27 lat po transformacji ustrojowej oraz po tym jak uprzednio już stosowano wobec niego „zniesienie przywilejów emerytalnych”. W ocenie Sądu Okręgowego w takiej sytuacji kolejne działanie w tym zakresie nie jest konieczne w demokratycznym państwie i ma niewiele wspólnego z zasadami sprawiedliwości społecznej, z zasadami demokratycznego państwa prawa, o których mówi art. 2 Konstytucji RP.”

Wyroki sądów rzeszowskich odbiły się szerokim echem w mediach, dowiadujemy  się o nich m. in. z artykułu Pauliny Nowosielskiej „Najpierw zdezubekizowany, teraz zrehabilitowany. Były milicjant otrzymał wyrównanie emerytury” opublikowanego w Dzienniku Gazecie Prawnej z 6 sierpnia 2020 roku:  „Zakład Emerytalno-Rentowy MSWiA (ZER) wypłacił wyrównanie za okres od 1 października 2017 r. do 31 sierpnia 2020 r., a od 1 września 2020 r. ponownie ustalił wysokość emerytury byłemu funkcjonariuszowi, którego objęła tzw. ustawa dezubekizacyjna. To prawdopodobnie pierwsza taka sytuacja w Polsce. – Potwierdzam, wyrównanie należności wpłynęło na konto – mówi Zbigniew Drozd, pełniący służbę przed 1990 r. w milicji na stanowisku w wydziale łączności, a po 1990 r. – w policji.” https://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/7792065,dezubekizacja-wyrownanie-emerytura-sb-ustawa-dezubekizacyjna-sad-polska.html

„– Sąd uznał, że nie ma powodu zawieszania postępowania do czasu rozstrzygnięcia przez TK – mówi wiceprezes SA w Rzeszowie Dariusz Mazurek. Zaraz jednak dodaje, że praktyka w Polsce jest różna. Szczególnie w sprawach, gdzie strony nie wniosły zażalenia na zawieszenie postępowania. W tym przypadku w uzasadnieniu sąd wyższej instancji nie tylko w całości oddalił apelację ZER, ale skłonił się do zasady, że sądy mogą stosować rozproszoną kontrolę konstytucyjności ustawy. Do tego jest to już druga ustawa dezubekizacyjna ponownie obniżająca świadczenia. – Zdaję sobie sprawę, że ta tematyka ma polityczne podłoże. Jedni mówią o sprawiedliwości dziejowej, inni o karygodnej odpowiedzialności zbiorowej. Również tu jeden sędzia zgłosił zdanie odrębne. W skali kraju podobnych postępowań toczy się wiele i nie ma wspólnej linii orzeczniczej, co powoduje, że jedne rozstrzygnięcia zapadną w kraju, a inne zapewne trafią przed europejski trybunał.”

W związku z bardzo dużym zainteresowaniem tym wyrokiem publikujemy go w załącznikach – Wyrok SA w Rzeszowie z 14 lipca 2020 roku  – sygn. akt III AUa 937-19 – link do tekstu wyroku  w formacie PDF oraz wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie z 8 października 2019 roku, sygn. akt IV U 1319/19 – link do tekstu wyroku wraz z uzasadnieniem, w formatach: PDF oraz Word. oraz:                                                                                                                                             https://www.seirp.pl/ckfinder_pliki/files/Archiwum/Wyrok%20SO%20w%20Rzeszowie%20z%208%20pa%C5%BAdziernika%202019%20roku%2C%20sygn%20akt%20IV%20U%201319%20%20-%2019.pdf.

Na zakończenie wyrażamy najwyższe słowa uznania dla sędziów z Rzeszowa, którzy nie ulegli presji politycznej. Wiara w to, że są jeszcze wolne sądy jest bezcenna. To wielka sprawa, chociaż nikt nie zwróci naszemu Koledze pozamaterialnych kosztów pięcioletniej gehenny, walki o prawdę, o dobre imię i zagrabione bezprawnie mienie.  Wyrok ten przełamuje ponad trzy letni okres sądowej smuty i daje nadzieję, że dopóki są wolne sądy Konstytucja i prawo europejskie jeszcze w Polsce obowiązuje.